مقایسه ارزش پروتئینی یک نمونه غذای صنعتی کودک (سرلاک) با غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی همراه سویا) و استاندارد کازئین در موش‌های صحرایی نر

زمینه وهدف کیفیت پروتئینی مواد غذایی و ارزیابی آن به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش پروتئینی سرلاک بر پایه گندم (غذای صنعتی کودک) با غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی همراه سویا) و استاندارد کازئین در موش‌های صحرایی انجام گرفت. روش بررسی تحقیق تجربی روی 64 موش صحرایی نر (Wistar) 21 روزه انجام گرفت. موش‌ها در گروه‌های 8 تایی تحت 8 رژیم غذایی شامل: دو رژیم تست (سرلاک و غذای خانگی)، یک رژیم استاندارد (کازئین همراه متیونین) و یک رژیم پایه (بدون پروتئین) برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین (True Protein Digestibility=TPD) و دو رژیم تست، یک رژیم استاندارد و یک رژیم پایه برای مطالعه نسبت خالص پروتئین‌ (Net Protein Ratio=NPR) و نسبت کارآیی پروتئین (Protein Efficiency Ratio=PER) قرار داده شدند. به منظور محاسبه NPR و PER مقدار پروتئین دریافتی و افزایش وزن حیوانات تعیین گردید و جهت محاسبهTPD ، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین شد. معنی‌داری اختلاف میانگین TPD،NPR و PER بین گروه‌ها از طریق آزمون آنالیز واریانس ANOVA همراه با آزمون توکی بررسی شد. یافته‌ها میانگین شاخص TPD 4  8/92، 8 87 و 2/3  4/85، NPR 4/0 3/4، 9/0  3/4 و 6/0  8/3، PER 2/0 3، 4/0  5/2 و 1/0  7/1 به ترتیب بـرای پروتئیـن کـازئین همراه متیونین، سرلاک و غذای خانگی بود. اختلاف میانگین TPD و PER بین گروه‌ها معنی‌دار است (05/0>P). گروه‌ها از نظر میانگین NPR اختلاف معنی‌دار آماری نداشتند. نتیجه‌گیری یافته‌ها نشان می‌دهند که TPD و PER غذای خانگی در مقایسه با سرلاک پایین ولی از نظر NPR قابل قبول است.